Á vefnum FliteTest.com má finna margt athyglisvert. Meðal þess sem þar er að finna eru leiðbeiningar um smíði flugvéla úr frauðkartoni. Þeir hafa útfært sérstakt fyrirkomulag sem þeir kalla "swapable". Þá er vélbúnaðinum að mestu komið fyrir í sérstakri einingu sem hægt er að flytja milli módela á einfaldan hátt. Þessa einingu kalla þeir "power pod".
Eitt af þessum módelum er Spitfire og ef marka má myndskeiðin sem hægt er að skoða á vefnum þeirra hefur hún afskaplega skemmtilega flugeiginleika. Hægt er að panta svokallað "speed build kit" en það er laserskorið frauðkarton ásamt stýrihornum og öðru þess háttar. Einnig er hægt að hlaða niður teikningum og skera kartonið út sjálfur.
Þar sem ég á ýmsa afganga frá síðasta pappamódeli ætla ég að prenta teikningarnar út og skera pappann sjálfur. Ég ætla að fylgja fyrirmælum FlitTest að mestu en hef þó hug á að bæta við lendingarhjólum með það í huga að flugtak og lending verið líka spennandi. Þar sem spitfire með lendingarhjólin niðri er afar hallærisleg á flugi þarf ég þó að hanna búnað til að draga upp hjólin. Það er nokkuð snúið því plássið í vængnum er mjög lítið og þyngdin má ekki vera mikil.
Eitt af þessum módelum er Spitfire og ef marka má myndskeiðin sem hægt er að skoða á vefnum þeirra hefur hún afskaplega skemmtilega flugeiginleika. Hægt er að panta svokallað "speed build kit" en það er laserskorið frauðkarton ásamt stýrihornum og öðru þess háttar. Einnig er hægt að hlaða niður teikningum og skera kartonið út sjálfur.
Þar sem ég á ýmsa afganga frá síðasta pappamódeli ætla ég að prenta teikningarnar út og skera pappann sjálfur. Ég ætla að fylgja fyrirmælum FlitTest að mestu en hef þó hug á að bæta við lendingarhjólum með það í huga að flugtak og lending verið líka spennandi. Þar sem spitfire með lendingarhjólin niðri er afar hallærisleg á flugi þarf ég þó að hanna búnað til að draga upp hjólin. Það er nokkuð snúið því plássið í vængnum er mjög lítið og þyngdin má ekki vera mikil.
Fyrsta verk er að prenta út teikningarnar. Ég valdi að prenta út "tiled" útgáfuna. Hana er hægt að prenta út á venjulegan heimilsprentara. Teikningunni er þá skipt á 24 blöð. Þegar búið er að prenta þarf að skera annað plaðið á hverjum samskeytum eftir punktalínu og líma saman með límbandi. Óþarfi er að líma alla teikninguna saman, fullnægjandi er að líma saman það sem þú hyggst skera í hvert sinn.
Síðan er teikningin eða teiknaingahlutinn límdur og teiknibólaður á frauðkartonið og skorinn út. Mikilvægt er að hafa beittan hníf og skera margar umferðir, mjög grunnt fyrstu tvær til þrjar.
Síðan er teikningin eða teiknaingahlutinn límdur og teiknibólaður á frauðkartonið og skorinn út. Mikilvægt er að hafa beittan hníf og skera margar umferðir, mjög grunnt fyrstu tvær til þrjar.
Þegar allt er skorið er kominn tími á samsetningu. Ég hlýddi fyrirmælum á myndskeiðinu og byrjaði á vængnum.
Ég óhlýðnaðist reyndar fljótlega og lét vera að skera í vænginn heldur lét nægja að mynda brot með því að draga reglustiku eftir línunni. Ég var búinn að prófa þetta áður og það er alveg hægt að brjóta frauðkarton saman með þessum hætti án vandkvæða. Gæta þarf þess að gera það þó ekki í einum rikk.
Leysa þarf þrautina um lendingarhjólin áður en lengra er haldið. Búnaðurinn þarf að vera léttur og einfaldur, helst stýrt af einu servói og svo þarf allt að komast fyrir í 15 mm rými í vængnum. Svo er gott að hafa scrap-mottóið í heiðri og nota sem mest af verðlausu efni.
Hugmyndin er að nota vírherðatré sem hráefni og festa búnaðinn neðan á vænginn með því að hluti hans liggi í beinu plaströri sem límt er á vænginn. Þannig myndast bæði löm og festing. Nægilegt bil þarf að vera milli hjóla svo vélin sé stöðug í lendingu og nægilega framalega svo ekki sé mikil hætta á kollhnísum.
Hugmyndin er að nota vírherðatré sem hráefni og festa búnaðinn neðan á vænginn með því að hluti hans liggi í beinu plaströri sem límt er á vænginn. Þannig myndast bæði löm og festing. Nægilegt bil þarf að vera milli hjóla svo vélin sé stöðug í lendingu og nægilega framalega svo ekki sé mikil hætta á kollhnísum.
Hér er svo prótótypan. Fram úr rörinu beygjist vírinn niður í hjólið með tveimur beygjum. Þá er vírinn í réttri átkasstefnu við lendingu. Aftan við rörið beygir vírinn upp í vænginn og endar í auga sem tengist svo stýriteini sem tengist við miðlægt servó.
Hjólið er úr pappa, líklega tvöfallt en þykkara hjól kemst ekki fyrir í vængnum.
Festingin við vænginn virðist vera nægilega sterk en líklega þarf að styrkja beygjurnar á vírnum.
Hjólið er úr pappa, líklega tvöfallt en þykkara hjól kemst ekki fyrir í vængnum.
Festingin við vænginn virðist vera nægilega sterk en líklega þarf að styrkja beygjurnar á vírnum.
Hér er svo komið hægra lendingarhjólið. Það er mjög auðvelt að lóða styrkingar úr herða"trés"-vírnum í beygjurnar. Líklega er þó best að forðast lökkuðu tegundina.
Hjólið er samlímt úr tveimur pappahjólum með plaströr í nafinu til styrkingar.
Hjólið er samlímt úr tveimur pappahjólum með plaströr í nafinu til styrkingar.
Til að fá nægjanlegt bil milli hjóla leggjast hjólin upp og inn að búknum, öfugt við alvöru Spitfire. Hjólin verða einnig nokkru framar til að finna pláss í vængnum. Þá er líka minni hætta á kollhnísum í lendingu.
Inni í vængnum er tengingin afar einföld.
Búkurinn tekur á sig mynd.
Drifbúnaðurinn kominn á sinn stað. Motorinn er Outrunner 2700 kv, hraðastýringin er 40amp, rafhlaðan 3s 2800 mAh, 35C og proppurinn 8x4. Við fyrstu prufu virðist þetta gefa talsvert tog. Líklega veitir ekki af því módelið stefnir í ca 850 gr
Þá er búið að ganga frá búknum, líma stélið og koma power-podinum fyrir á sínum stað. Ég þarf að bíða eftir servóunum frá Singapore áður en ég get haldið áfram með vænginn.
Meðan beðið er eftri servóunum frá Signgapore er rétt að nota tímann til að búa til gluggana. Ég fór í smiðju til Mike Stuart en hann býr til sína eigin plastglugga úr afgöngum.
Fyrst er að skera út mótið.
Fyrst er að skera út mótið.
Mótið var teiknað á blað og tálgað út úr balsakubbi
Þegar mótið er tilbúið er plast úr jólagjafaumbúðum Barbydúkku barnabarnsins notað í gluggann. Plastið er strekkt yfir mótið, þvingað milli kubba og mótinu þrýst í plastið með "afsagaðri" kýttissprautu.
Síðan er plastið hitað með hárþurrku minnar heittelskuðu og þrýtingnum viðhaldið með kýttissprautunni eftir því sem plastið gefur eftir.
Síðan er plastið hitað með hárþurrku minnar heittelskuðu og þrýtingnum viðhaldið með kýttissprautunni eftir því sem plastið gefur eftir.
Útkoman er framar vonum - þetta reyndist einfaldara en við var búist.
Og merkilegt nokk - glugginn passar á módelið.
Lukku-Láki er mættur um borð.
Smátt og smátt tekur módelið lit. Ég prófaði nokkur sprey en endaði með að nota bara gamaldags kraftlakk. Þó það taki langan tíma að taka sig virðist frauðkartonið þola lakkið vel.
Auðvelt er að blanda heppilega liti úr þeim standard litum sem fáanlegir eru í kraftlakki.
Reynda er líklegt að lakkið sé nokkuð þungt.
Auðvelt er að blanda heppilega liti úr þeim standard litum sem fáanlegir eru í kraftlakki.
Reynda er líklegt að lakkið sé nokkuð þungt.
Nú er komið í ljós að hugmyndin að smíða lendingarhjólastell úr vírherðatré er ekki góð. Stellið er bæði of veikbyggt og ekki nægilega stöðugt.
Líklega panta ég bara tilbúið stell frá Hobby King.
Líklega panta ég bara tilbúið stell frá Hobby King.
Til að koma nýju hjólunum fyrir skar ég stykki úr neðra byrgði vængjarins og felldi nýtt í. Áður en ég límdi það fast koma ég hjólabúnaðinum fyrir. Þetta virkar fínt og nú er bara að mála upp á nýtt.
Nú eru allir hlutir komnir á sinn stað og komið að því að stilla þyngdarmiðjuna (CG). Með því að hafa rafhlöðuna eins framarlega og mögulegt er kemst ég vonandi hjá því að þurfa að bæta blýi í nefið. Módelið er þegar orðið ansi þungt.
Tilbúin til flugtaks. Reyndar er ekki alveg útséð um hvort módelið getur yfirleitt hafið sig til flugs þar sem það er nokkuð þungt,
1.043 gr.
E.t.v. er þetta bara loftskrúfudrifinn bíll. Úr því fæst ekki skorið fyrr er viðrar til jómfrúrflugsins.
1.043 gr.
E.t.v. er þetta bara loftskrúfudrifinn bíll. Úr því fæst ekki skorið fyrr er viðrar til jómfrúrflugsins.