Öll teikningin er á einu blaði og hönnuður er Malcolm Corbin. Þó teikningin sé í alla staði skýr og vel útfærð þarf þó að gefa sér góðan tíma til að átta sig á öllum smáatriðum. Gott er að lesa líka greinina á ModelFlying: http://www.modelflying.co.uk/news/article/mass-build-2014--mini-jazz/7787
Fyrst er að gera birgðakönnun á þeim balsa sem til er frá fyrri smíðaverkefnum og bera saman við teikninguna.
Síðan að kaupa það sem á vantar.
Rifin smíðuð. Skapalón sagað út úr 6 mm krossviði og öll rifin skorin út eftir því. Ég skannaði hluta af teikningunni og prentaði út í 100%. Útprentunina tímdi ég svo að klippa út og líma með spray-lími á krossviðinn.
Rifin límd á neðri sperruna og aftari neðri klæðninguna. Síðan er efri sperran límd í.
Fyllt í sperrubilin og falska frambríkin límd á.
Efri framklæðning límd á
Að lokum er neðri framklæðning límd á með griplími til að nægur tími gefist til að bera lím á öll rif. Klæðningunni var haldið með límbandi meðan límið tók sig.
Að lokum var frambrúnin límd á og tálguð og pússuð í rétt form.
Að lokum var frambrúnin límd á og tálguð og pússuð í rétt form.
Næst er að smíða festingar fyrir servóin. 3 mm krossviður í bita og balsi í stífur.
Og koma þeim fyrir í vængnum
Æ,æ. Í ljós kemur að ég hefði átt að hafa vænginn nældan niður á vinnuborðið þar til efri og neðri klæðning er límd til að tryggja að hann sé alveg réttur.
Við skoðun kemur í ljós að afturbrún er sveigð sem nemur um 2-3 mm milli vængenda.
Hvað gera bændur nú?
A. Treysta á að trimma með hallastýrum.
B. Smíða nýjan væng
Við skoðun kemur í ljós að afturbrún er sveigð sem nemur um 2-3 mm milli vængenda.
Hvað gera bændur nú?
A. Treysta á að trimma með hallastýrum.
B. Smíða nýjan væng
Best að sofa aðeins á vandamálinu og smíða stélið. Einfalt og skemmtilegt en þarf þó að vanda. Stélið hefur líklega talsvert með fluggetu að gera :-)
Niðurstaðan var að byrja upp á nýtt á nýjum væng áður en meiri vinna er lögð í þann ófullkomna.
Æfingin skapar meistarann og nýju vængurinn er mun betri.
Styrkingar á vængendann sjást ekki vel á teikningunni, en af lýsingunni má lesa að þær eiga að vera fjórar, tvær á hvorum enda. Ég skáldaði sniðið. (Að lokinni klæðningu, kom í ljós að líklega væri betra að hafa þær ekki alveg svo kúptar sem þessar.)
Hallastýrin eru úr einföldum balsa en festingarnar fyrir servóin úr þunnum krossviði.
Næst er það búkurinn. Ég byrjaði á að saga rifin út úr krossviði. Til að flytja teikninguna yfir á krossviðinn skannaði ég viðeigandi teikningarhluta inn í tölvu og prentaði út í 100% stærð. Útprentunina límdi ég svo á krossviðinn með spray-lími. Þegar búið er að saga út er auðvelt að taka pappírinn af því spray-límið er líkt og límband.
Ég dróg útlínur hliðanna upp á bökunarpappír sem ég límdi svo á balsafjöl. Með því að líma smá bút við þar sem stélhællinn er gat ég náð hvorri hlið úr einni fjöl. Síðar kom í ljós að ég hefði getað sleppt stélhælnum því ég skar hann aftur af til að koma stélhjólinu fyrir.
Nú var bara að líma hliðarnar á rifin og gæta þess að allt sé hornrétt. Ég ákvað að byggja hægri- og niðurstefnu mótorsins ekki inn í módelið heldur nota skífur undir mótorfestinguna þegar þar að kæmi.
Hér er fyrstu límingu lokið. Sveigju búkhliðanna ætla ég að líma sérstaklega.
Ég þurfti að slípa steypuskilin af tanknum svo hann rynni auðveldlega í sæti sitt
Sætið fyrir servóin sagað ég út úr krossviði og sneið til þrjá balsalista til að styrkja límingu sætisins í búkinn.
Ég límdi sætið í búkinn áður en ég límdi sveigðan efrihluta búksins.
Til að auðvelda sveigju balsans vætti ég hann með vatni og leyfði rakanum að síga aðeins inn áður ég ég þvingaði hliðranar að rifinu. Ég skar út balsabúta svo þrýstingur þvinganna væri sem jafnastur og notaði límband til að halda báðum hlutum beinum um miðbik búksins.
Topp og botn límdi ég svo síðast á, skar til með hnífi en slípaði svo með sandpappír í rétt form.
Best er að ganga frá blindrónum í eldvegginn áður en lengra er haldið og enn er gott aðgengi.
Ég notaði sömu aðferð við að sveigja balsann á framhluta búksins og bleytti balsann lítilega áður en ég límdi hann á.
Ég var svolitla stund að átta mig á staðsetningu skrúfanna í hjólastellsfestingunni af teikningunni. En að lokum fattaði ég að þær eiga að vera þrjár, staðsettar eins og myndin sýnir. Ég notaði blindrær sem eru skrúfaðar fastar og nælonskrúfur, 4 mm.
Hjólastellið sjálft er einfaldlega sagað út úr álplötu og beygt í 45 gráður í fjórum brotum.
(Viðbót: Eftir að hafa slitið allar þrjár skrúfurnar í tvígang við lendingu í grasi setti ég málmskrúfu í stað fremstu skrúfunnar.)
Hjólastellið sjálft er einfaldlega sagað út úr álplötu og beygt í 45 gráður í fjórum brotum.
(Viðbót: Eftir að hafa slitið allar þrjár skrúfurnar í tvígang við lendingu í grasi setti ég málmskrúfu í stað fremstu skrúfunnar.)
Ég notaði samskonar blindrær og nælonskrúfur í vængfestinguna og í hjólastellsfestinguna.
Ég setti 1 mm krossviðsplötu sem styrkingu fyrir vængskrúfurnar
Ég boraði ekki gatið fyrir fremri vængfestinguna fyrr en núna svo ég væri viss um að pinninn væri á réttum stað. Nú er auðvelt að stilla vænginn af miðað við stélið og merkja fyrir gatinu. Ég mældi vegalengdina frá hvorum vængenda að afturenda búksins og jafnaði beggja vegna áður en ég merkti fyrir gatinu.
Þá þarf að skera úr fyrir eldsneytistankinn. Ég valdi að nota 4 oz tank til að flugþolið væri sem mest og þá þarf að taka úr vængnum.
Ef vel er að gáð sést að fyrsta borun fyrir festipinnanum tóks ekki sem skyldi og því sponsaði ég í frambrúnina og boraði upp á nýtt. Reynslan hefur kennt mér að ef eitthvað er ekki nógu gott þá er best að vinna það aftur.
Ef vel er að gáð sést að fyrsta borun fyrir festipinnanum tóks ekki sem skyldi og því sponsaði ég í frambrúnina og boraði upp á nýtt. Reynslan hefur kennt mér að ef eitthvað er ekki nógu gott þá er best að vinna það aftur.
Hér séts fyrirkomulag vélbúnaðarins. Ég ákvað að sleppa því að loka tæknirýminu þó svo að teikningin geri ráð fyrri því. Alltaf betra að hafa aðeins meira rými til að koma dótinu fyrir og allt í lagi þó vírarnir sjáist í gegnum gluggann.
Stélhjólið fellur ágætlega að módelinu þó svo að það sé viðbót. Ég skar hælinn af og gerði rauf í búkinn fyrir festinguna. Vírinn beygist svo inn í hliðarstýrið.
Hliðarstýrið er stórt og voldugt. Stélhjólið stýrst svo af því.
Ugginn sem festist á búkinn er frekar smár. Til að styrkja festingu hans við búkinn koma ég fyrir trefjalöm sem gengur bæði inn í uggann og niður í búkinn. Terfjarnar mynda þá aukastyrkingu í límflötinn sem er heldur lítill míðað við stærð hliðarstýrisins.
Til að smíða mína eigin vélarhlíf tálgaði ég mót úr balsa.
Ég stakk mótinu síðan inn í 1 L Coke-flösku, skar stútinn af flöskunni og stytti hana eins og hentar. Setti 4" nagla í afturendann og hélt öllu niðri í sjóðandi vatni í 15 mínútur. Úr þessu varð hin ágætasta vélarhlíf. Líklega er betra að nota hitabyssu en ég á enga slíka.
Til að stilla hægri- og niðurfrávik og mótorsins fann ég út að ein 3 mm skífa veldur u.þ.b. 1 gráðu vísun. Svo ég setti eina tvær og þrjár skrífur undir viðeigandi skrúfur.
Gluggann gerði ég úr 1 mm plasti. ´
Ég notaði sömu aðferð og er betur lýst í Spitfire-smíðalýsingunni hér á vefnum
Ég notaði sömu aðferð og er betur lýst í Spitfire-smíðalýsingunni hér á vefnum
Ég boraði fyrir skrúfum og snittaði með skrúfunum sjálfum. Síðan setti ég dropa af CA-lími í skrúfganginn til að styrkja hann. Ég festi vélarhlífina líka með sama hætti.
Nú er smíðinni lokið og komið að klæðningu.